Quinn

Heel stoer stond je daar met je witte shirt en je spijkerbroek, je eigenwijze snuitje, je haar dat nog extra mooi kleurde in de zon… “Nee!” was je antwoord op de vraag om de baby een kusje te geven… Je wilde met de auto spelen en niet op commando taakjes uitvoeren. Papa probeerde je nog over te halen om dan bij mama… “Nee!” was al meteen je antwoord voordat papa zijn zin kon afmaken.  Quinn had heel duidelijk een andere gedachten van “samen op de foto gaan” dan papa en mama.

Quinn kwam naar me toe en legde me uit dat hij wel eventjes de foto’s zou maken. Ik had toch 2 camera’s… Eentje voor Maartje en eentje voor mij -en bij het uitspreken van R van Maartje rolde de rrrrr als een hete “Potato” in de mond van een engelsman-. Een kereltje met een eigen willetje, daar hou ik wel van! Maar tevens ook een uitdaging. Maar tot nu zijn alle “uitdagingen” goed gekomen, dus dat moest met deze ook vast lukken.

Ik had een oud fototoestel mee genomen naar de locatie. Net zoals een “cool” volkswagen busje, een oude beer, een houten “kwatje”, zoals Quinn zei (Kratje), wat houten rummikub letters en nog wat klein spul. Altijd handig om het een en ander bij te hebben. Dat fototoestel was wel erg interessant. Dat wilde Quinn wel heel graag uit proberen, maar binnen no-time was zijn enthousiaste blik veranderd in een groot teleurgesteld snuitje… “Deze doet het niet…” waren de woorden die netjes geformuleerd uit zijn mondje kwamen. En al weer probeerde hij mij te overtuigen dat ik toch een camera aan hem mocht geven, 2 camera’s had ik niet nodig: “eentje voor jou en eentje voor mij”. Tja als een bijna grote broer alles eerlijk wil delen zou je dat toch eigenlijk moeten stimuleren, toch…? Nou in dit geval toch maar even niet 😉

Quinn moest even plassen en ik ging ondertussen met mama aan de slag. Quinn kwam goed gemutst terug, de plas kwam niet (hoor ik thuis ook heel vaak ). Mama en de baby kregen een dikke knuffel daarna ging hij met zijn buik tegen die van mama aan staan alsof hij wilde zeggen: “Hé, ff meten?!”

“Zullen we even daar achter kijken, daar is nog een strandje” opperde ik. Daar had Quinn wel oren naar! “Kom, moeten gaan” waren de wijze woorden van deze net 4 jarige jongen tegen zijn ouders. Samen liepen we door een bloemenveldje waar we uiteraard nog even moesten stoppen voor wat foto’s te maken. Maar de grote broer had weinig tijd: “Kom nou!”

Uiteindelijk waren we aangeland bij het strandje. Quinn was inmiddels veranderd van niet-mee-werkend-jongetje naar een enthousiaste kletskous. Heerlijk wat een fantasie en een gezelligheid kwam uit dan kleine lijfje!. Hup, de volkswagen bus werd tevoorschijn getoverd en strandde al heel snel in het zand. Quinn moest ‘m gaan redde. Omdat ik nog graag met mama wat foto’s wilde maken bleef papa met Quinn spelen op het strandje en liepen mama en ik het veldje achter het strandje in. De bloemen bloeide nog, maar je zag eraan dat ze de langste tijd hadden gehad, sommige waren al heel aardig aan het pluizen. Tussen de bloemen hebben we mooie foto’s gemaakt.

Het leek me leuk om Quinn een paar items van zijn kleine broertje of zusje te laten ophangen. Om die reden had ik een stuk touw en wat houten wasknijpers bij me. Tussen 2 boompjes hebben we het waslijntje gespannen. Mama had wat kleine kledingstukken mee gebracht en Quinn wilde deze wel heel graag ophangen! Wat een plezier dat dat manneke had! Geweldig! En trots dat hij was toen het klusje was geklaard. Dat wilde hij nog wel eens doen. Daarna bedacht hij zich ineens dat er nog een oud camera was. Van achter zijn waslijntje was hij zijn ouders aan het instrueren, of beter gezegd commanderen) “vasthouden”, kussen”, “opletten!!” “dichter bij elkaar!” Hahaha hilarisch! Het moet zo’n komisch gezicht zijn geweest! Zo’n klein ventje op een kratje met een camera in zijn handen en tegenover hem de ouders die heel braaf de bevelen van hun zoontje opvolgden.

Lieve Quinn, Ik heb van je genoten! Je bent een grote inspiratie bron voor menigeen. Blijf zoals je bent, verander voor niemand. Het enige wat er wel gaat veranderen is dat je er een taak bij gaat krijgen, de taak van een grote broer! Maar ook een klein zusje of een klein broertje kun je rond commanderen, of lief mee spelen. En je opmerking dat ik mijn camera’s met je moest delen, houd die maar in ere; Samen spelen samen delen!

Dankjewel dat ik deze leuke shoot met jullie mocht uitwerken! Geniet van de laatste loodjes!

Liefs,

Maartje